Burns unit & Ssese islands

Vorige week begon minder leuk. Van zondag op maandag nacht werd ik ziek: diarree, buikpijn en misselijk. Maandag heb ik me een dag erg slecht gevoeld. Gelukkig ging het dinsdag aan het einde van de dag langzaam wat beter. Op woensdag ben ik nog een dagje thuis gebleven. Ik had namelijk al twee dagen nauwelijks gegeten. De eerste helft van de week heb ik dus niet erg veel gedaan. Met name in en om het huis gehangen en hard aan mijn verslag gewerkt. Op donderdag had ik dan eindelijk mijn eerste dag op de burns en plastic surgery. De dag verliep behoorlijk chaotisch. Omdat ik niet op de normale dag (maandag) mijn briefje kwam halen dat ik nodig heb als bewijs dat ik mee mag lopen op een afdeling duurde dit erg lang. En normaal duurt het al lang, voor Nederlandse begrippen. Daarna was het eindelijk tijd om op pad te gaan. Toen ik na een hele tijd eindelijk gevonden had wat het programma van de dag was voor mijn nieuwe afdeling bleek dat het doen van skin grafts (huidtransplantaties) te zijn in de kleine operatie kamer. Het probleem was echter dat er geen anesthesist was komen opdagen, wat opereren toch best lastig maakt. De oplossing: wachten (alweer). Na ongeveer een uur (inmiddels was het half twaalf) waren we eindelijk compleet. In de tussentijd was alleen gebleken dat er geen bloed voor transfusie beschikbaar was vandaag, de helft van het programma, namelijk de mensen met grote wonden kon dus niet door gaan. Bij de eerste operatie heb ik een beetje geassisteerd. Gelukkig had ik het plaatsen van skin grafts ook al in Nederland gezien. Na de eerste OK was ik inmiddels al erg hongerig en omdat ik wel graag op mijn benen blijf staan bij deze, toch wel bloederige, ingreep besloot ik maar richting lunch te gaan. Weer een typisch Oegandese dag...

Vrijdag gingen we op pad naar de Ssese islands, een eilandje in het Victoria meer. Ons laatste weekendje uit. Om hier te komen gingen we eerst met de taxi naar Entebbe waar we de ferry namen en na zo'n 3 uur varen aan zouden komen op sesse. Maar je raadt het al, dit ging weer eens niet zoals gepland. Toen we met de boot zo'n drie kwartier onderweg waren kwamen er flinke zwarte rook wolken uit de machinekamer zetten. Hierop maakten we rechtsomkeert en voeren we terug naar Entebbe. Na in totaal al zo'n 4 à 5 uur van huis te zijn stonden we dus nog steeds aan het vasteland. Hier stond ons niets anders te doen dan wachten. Na ongeveer anderhalf uur werd er besloten dat de boot niet meer op tijd te repareren was. Waarna het vrachtschip aan dezelfde kade ineens besloot dat zij dan wel konden over varen. Nog een half uur later waren we dan toch eindelijk onderweg naar de Ssesse islands. Op een groot, stuk minder luxe en vooral langzaam schip met veel mensen, kinderen en zelfs kippen. Op het dek konden we nog even genieten van de zonsondergang. Maar hierna moesten we nog enkele barre uren doorbrengen. Natuurlijk waren we al lang blij dat ons weekendje door kon gaan. Rond half elf 's avonds arriveerden we eindelijk. We werden gelukkig netjes opgehaald en naar onze accommodatie gebracht. Het eten stond voor ons klaar, dus dat wel perfect! Zaterdag werden we wakker met regen, maar gelukkig klaarde het al snel op en konden we gaan bekijken waar we nou eigenlijk terecht waren gekomen. Het was heel erg mooi! Een prachtig tropisch bounty-eiland. We hadden erg veel geluk want de rest van de dag was het zonnig! (Wat niet vaak het geval is in het regenseizoen). We genoten van de rust en deden lekker een dagje helemaal niets. Vanochtend zijn we weer terug gereisd, gelukkig deze keer wel met de goede boot en zonder verdere problemen. Nu zijn we lekker bruin, uitgerust maar wel een beetje moe. Vandaag begon onze laatste week. Hopelijk wordt die voor mij productiever dan afgelopen week. Beoordelingen regelen en werken op de burns ward. Maar vooral nog eventjes genieten van het laatste weekje Oeganda! Alweer bijna mijn laatste verslag dus. Tot snel allemaal!!!