Laatste week

Alweer de laatste week in Oeganda. De afgelopen week stond ik nog op de burns & plastic surgery. Helaas was er niet veel te doen op deze afdeling. Hierdoor liep ik een groot deel van de tijd alleen maar te zoeken waar ik moest zijn om er vervolgens achter te komen dat de operaties weer eens niet door gingen omdat er geen anesthesist was. Vermoeiend! Nog meer gefrustreerd raakte ik ervan dat het een heleboel tijd en energie heeft gekost om mijn beoordeling binnen te krijgen. Hiervoor hadden we op dinsdag al een afspraak met het hoofd van de chirurgie in Mulago. Toen we bij hem aankwamen wist hij echter niet wat we kwamen doen, en hij had ook onze verslagen (die we al lang hadden opgestuurd) niet gelezen. We moesten de verslagen maar gaan uitprinten, afgeven en vrijdag ochtend terug komen. Lekker dan... Toen we hem vervolgens donderdag middag tegen kwamen bleken we toch ook wel dan alvast kunnen komen. Nina ging eerst. Na ongeveer een uur kwam ze weer naar buiten. Ze had haar beoordeling (inclusief een uur gezeik over van alles en nog wat behalve haar verslag) binnen. Maar nu had hij geen tijd meer om mijn beoordeling te doen. Een uur gewacht op niks dus. Om vervolgens maar weer eens naar de afdeling te lopen waar, verrassing, niets te doen was. Op vrijdag ochtend moest ik maar weer terug komen, om 8:00u, alleen. Nou dat heb ik dan maar gedaan. Rond half negen kwam hij aan, waarna ik nog eens rustig een kwartier mocht wachten. Rond negen uur had ik dan eindelijk mijn beoordeling binnen. En ik was er HELEMAAL klaar mee. Gelukkig had ik wel een goede beoordeling, en een stuk minder gezeik dan Nina had gehad. Na deze week ben ik toch wel erg blij dat ik naar huis mag. Het was super hier in Oeganda, maar het is wel weer tijd om naar huis te gaan. We hebben allemaal mooie dingen mogen bekijken, hele bijzondere dingen mee gemaakt en prachtige foto's gemaakt. Nu gaan we weer lekker terug naar het koude, gestructureerde bekende Nederland. Op donderdag zijn we voor de laatste keer op stap geweest in de Iguana. Het was weer een leuke avond! De Oegandese muziek nemen we wel mee naar huis.

Toch zal ik Afrika wel gaan missen. Hoe frustrerend het soms ook is. De omgeving, sfeer, mensen en muziek hier zijn uniek. We kennen de stad inmiddels behoorlijk goed en voelen ons niet meer gewoon toerist. Heel gek om dan ineens weer weg te gaan. Maar alles is al ingepakt en vanavond vliegen we weer naar huis. Dat was het dan. This was Afrika!